Μια στάση στο Μοναστηράκι Δωρίδας για φαγητό δίπλα στο κύμα. Στο Πανσέλ…οινος, δεν θα βρεις fancy μενού ή Instagram γωνιές – μόνο καλό ψάρι και τραπέζια που ακουμπάνε σχεδόν στο νερό.

[κείμενο+Μαρίνα Τσαματσούλη]

• Facebook
• Instagram

Η ψαροταβέρνα/εστιατόριο Πανσέλ…οινος στο Μοναστηράκι Δωρίδας είναι από εκείνα τα μέρη που δεν χρειάζονται διαφήμιση – έχουν φτιάξει το όνομά τους στόμα με στόμα, πιάτο με πιάτο. Μετράει 24 χρόνια στο ίδιο σημείο, δίπλα στο κύμα, με σταθερούς θαμώνες που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι – και με καλό λόγο. Το όνομα είναι έξυπνο: πανσέληνος + οίνος, ένα νεύμα στο φως και στο κρασί. Και πράγματι, η αίσθηση εκεί τα βράδια είναι σαν κάτι ανάμεσα σε δείπνο και σκηνικό.

Δεν υπάρχει concept μενού, υπάρχει απλότητα και ουσία. Φρέσκο ψάρι, ντομάτες που μυρίζουν καλοκαίρι, λαδερά, χόρτα, πατάτες κομμένες στο χέρι. Μυρωδικά που δεν μπήκαν για να εντυπωσιάσουν, αλλά επειδή έτσι το θέλει η γεύση. Το φαγητό είναι αυτό που περιμένεις από μια σωστή παραθαλάσσια ταβέρνα: τίμιο, φρέσκο, χειροποίητο, χωρίς υπερβολές. Η κουζίνα κρατά τον χαρακτήρα της. Δεν υπάρχει βαρύγδουπη περιγραφή πιάτων.

Υπάρχουν μπακαλιαράκια που τηγανίζονται όπως πρέπει, τσιπούρες στη σχάρα, καλαμάρια που μοσχοβολούν, τυροκαυτερή με άποψη και μυρωδιά σπιτιού. Το μενού ακολουθεί τη θάλασσα και την εποχή – ό,τι βγει, ό,τι έρθει, μαγειρεύεται με φροντίδα και καθαρή γεύση. Δεν υπάρχουν μόνο τσιπούρες και μπακαλιάροι: θα βρεις φαγκρί, σφυρίδες, ροφούς, μπαρμπούνια, κουτσομούρες, πεσκανδρίτσα, σκορπίνες – όλα φρέσκα, ψαγμένα.

Πίσω από την κουζίνα, σταθερά εδώ και χρόνια, η Χρυσούλα. Διακριτική, χαμηλών τόνων αλλά πάντα παρούσα, είναι η ψυχή του χώρου. Με σεβασμό στην παράδοση και στην πρώτη ύλη, έχει κερδίσει τον κόσμο χωρίς ποτέ να το επιδιώξει.

Πολλές φορές η πρώτη ψαριά των ψαράδων που επιστρέφουν στο μικρό λιμανάκι του χωριού, πάει κατευθείαν στην κουζίνα της.

Στην εξυπηρέτηση, ο Άκης – παρών από το πρωί ως το βράδυ. Σερβίρει, συντονίζει, θυμάται πρόσωπα, παραγγελίες, κι αν σε δει μερακλή, θα σε πάει στον πάγκο ή στο ψυγείο να διαλέξεις ψάρια, όστρακα, μαλάκια. Συχνά, τα καλαμαράκια που θα φτάσουν στο τραπέζι είναι δικά του. Η γαριδομακαρονάδα και η αστακομακαρονάδα – αν τις πετύχεις – είναι απλά εμπειρία. Η σάλτσα τους έχει μυστικά που δεν λέγονται.

Εδώ μαγειρεύουν με απλότητα αλλά και μερακλίδικη ακρίβεια. Από την κουζίνα της Πανσελ…οίνου περνούν μπακαλιάροι και τσιπούρες, αλλά δεν μένουμε εκεί. Θα βρεις φαγκρί, σφυρίδες, ροφούς, μπαρμπούνια, κουτσομούρες, πεσκανδρίτσες, σκορπίνες – όλα φρέσκα. Γαριδομακαρονάδες που μοσχοβολάνε, χόρτα της εποχής, καλαμάρια τηγανισμένα όπως τα θέλει το σωστό τηγάνι…

Μέχρι να ετοιμαστεί το τηγάνι, μπορείς να κάνεις μια βουτιά στον κόλπο μπροστά σου. Κυριολεκτικά. Κατεβαίνεις από το τραπέζι, βουτάς, ανεβαίνεις, τρως. Σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο – και εδώ, είναι.

Δεν είναι “τουριστικό” μαγαζί – αν και έχει τουρίστες. Είναι στέκι. Για τους ντόπιους, για τους παραθεριστές που ξέρουν, για αυτούς που έρχονται κάθε χρόνο. Δεν χρειάζεται αφορμή για να πας. Είτε μεσημέρι, είτε βραδάκι, βλέπεις τις παρέες να μαζεύονται με το ρυθμό τους. Κάθονται, παραγγέλνουν κάτι στην αρχή, μετά λίγο ακόμα, και μετά έρχεται και τρίτο κύμα. Δεν υπάρχει πίεση χρόνου. Υπάρχει χώρος να απλωθεί η μέρα. Το σκηνικό είναι απλό και γι’ αυτό λειτουργεί. Τραπέζια στο κύμα, μικρή πλατεία πιο πάνω, καφές το πρωί, μεζέδες και κρασί μέχρι αργά. Αν έχεις τύχη, πιάνεις τραπέζι με θέα στο φεγγάρι που ξεπροβάλλει από το απέναντι βουνό. Αν όχι, δεν πειράζει – η εμπειρία είναι γεμάτη έτσι κι αλλιώς.

Ξεκίνα με την πιο παγωμένη μπύρα του ψυγείου, ζήτα τα μύδια σαγανάκι και διάλεξε ό,τι πιο φρέσκο για σχάρα ή τηγάνι. Αν κάποιος στην παρέα θέλει μαγειρευτό ή κρεατικό, να είσαι ήσυχος – όλα έχουν φροντίδα και γεύση. Δεν χρειάζονται πολλά για να φτιαχτεί ένα τραπέζι που μένει στη μνήμη. Καλή πρώτη ύλη, άνθρωποι με μεράκι και φίλοι που έχουν χρόνο. Η ψαροταβέρνα Πανσέλ…οινος τα έχει και τα τρία.

[ Πανσέλ…οινος / Μοναστηράκι / www.panseloinos.gr / Instagram / fb ]