ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΣΤΑΚΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Από τη Ναύπακτο στο Μεσολόγγι και τον Αστακό, ένα ταξίδι που ξυπνά γεύσεις, μνήμες και την αγάπη για τα βιολογικά προϊόντα του τόπου μας.
κείμενο: Μαρίνα Τσαματσούλη
Ένα τετραήμερο που ξεκίνησε από τη Ναύπακτο και έφτασε μέχρι τον Αστακό, εξαιτίας του BIO EFFECT GREECE της Αιτωλικής Αναπτυξιακής, ήταν αρκετό για να καταλάβουμε πόσο πλούσια και ζωντανή παραμένει η Αιτωλοακαρνανία όταν τη δεις μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων της. Κι αν η Ναύπακτος που ήταν ο αρχικό μας σταθμός μύησε στην Ιστορία και στη γαστρονομία, ο Αστακός, μια ήσυχη αλλά ζωντανή πόλη του Ιονίου μας πήγε σε ένα πιο καλοκαιρινό σκηνικό, κι ας ήταν αρχές Σεπτέμβρη. Ένα ψαροχώρι με θρύλο μεγάλο, αλλά και αγωνίες για το μέλλον.
«Φοβάμαι πως είμαι ο τελευταίος ψαράς του Αστακού», μας είπε ο Γιώργος Αλευράς, που με το καΐκι του, τον «Ταξιάρχη», προσφέρει θαλάσσιες εκδρομές αλιευτικού τουρισμού μέσα από το Fishing trip Astakos. Μαζί του, βγήκαμε στις Εχινάδες Νήσους, μάθαμε ιστορίες για τη ναυμαχία, μαζέψαμε δίχτυα, βουτήξαμε σε καθαρά νερά και καταλάβαμε πως το ψάρεμα εδώ δεν είναι μόνο βιοπορισμός αλλά και πολιτισμός.
Στον ίδιο τόπο, η γεύση έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Τα ταβερνάκια σερβίρουν θαλασσινά πιάτα λιτά αλλά πλούσια, ενώ τα απογεύματα ο περίπατος στα υπέροχα αρχοντικά του Αστακού καταλήγει σε μια απροσδόκητη συνάντηση με τη «Λεμονοφάρμα». Εκεί, η οικογένεια Μπαμπούρη–Λύχνου φτιάχνει χειροποίητη λεμονάδα από τα δικά της λεμόνια, χωρίς πρόσθετα και συντηρητικά. Δροσερή σαν ανάμνηση παιδική, σερβίρεται πια από τη Λευκάδα ως τη Θεσσαλονίκη, κουβαλώντας τη γεύση του τόπου στα Specialist Awards.
Eπίσκεψη στη Λεμονοφάρμα, μια ζωντανή οικοτεχνία αφιερωμένη στα εσπεριδοειδή. Δοκιμάσαμε προϊόντα με βάση το λεμόνι, γνώρισαμε από κοντά την παραγωγική διαδικασία και άκουσαμε ιστορίες για την παράδοση που συνοδεύει την καλλιέργεια.
Το ταξίδι ολοκληρώθηκε με τη γνωριμία μας με τον εξαιρετικό ελαιοπαραγωγό του Astakos Olives, υπενθυμίζοντας πως η ελιά δεν είναι απλώς προϊόν· είναι ταυτότητα, παράδοση και γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Είναι ο Λάζαρος Καλατζής και η οικογένειά του που δίνουν συνέχεια στην παράδοση του ελαιόκαρπου.
Ξενάγηση στη μονάδα μεταποίησης ελιάς Astakos Olives, όπου ενημερωθήκαμε για την παραγωγική διαδικασία, γεύτηκαμε τις ελιές και συζητήσαμε σχετικά με την προσπάθεια που καταβάλλεται ώστε η τοπική παραγωγή να αποκτά υπεραξία.
Αυτό που κράτησα φεύγοντας από το τετραήμερο είναι πως, όπως γνήσια είναι τα βιολογικά προϊόντα, έτσι γνήσιες είναι και οι απλές συνταγές των γιαγιάδων μας, που χαρτογραφούν τη γεύση κάθε τόπου. Τι ωραίο να μπορούμε να τις βρίσκουμε ξανά στα μενού – λιτές, πεντανόστιμες, να μυρίζουν τον καρπό της γης μας και να αφηγούνται την ιστορία της. Το ίδιο σημαντικό είναι να μπορούμε εύκολα να προμηθευόμαστε τα βιολογικά προϊόντα, σε κάθε πόλη, σε ένα κοινό σημείο ανοιχτό σε όλους. Από τις συζητήσεις με τους παραγωγούς και τους συναδέλφους δημοσιογράφους ξεκαθαρίσαμε πως η αυθεντικότητα δεν κρύβεται στα μεγάλα λόγια, αλλά στις καθαρές γεύσεις. Και κάποια μέρα, εύχομαι κάθε πόλη να έχει το δικό της σημείο με όλα τα βιολογικά προϊόντα της – διαθέσιμα σε κάθε τραπέζι, από την πιο απλή ταβέρνα μέχρι το πιο εναλλακτικό εστιατόριο. Τότε θα μπορούμε πραγματικά να τα αγαπάμε, να τα στηρίζουμε και να τα γευόμαστε καθημερινά.
