ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΛΙΑΡΗΣ: ΡΙΣΚΑΡΩ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ!
Στα 17 του χρόνια τον δέχτηκαν στο Χάρβαρντ. Αγαπάει την τεχνολογία και τρομάζει κάπως με την αποβλάκωση των σοσιαλ μέντια. «Δεν μπορώ να πω ότι μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε μερικά χρόνια. Πάντως ονειρεύομαι πολλά ακόμη», μου είπε. «Και τι σου δίνει δύναμη για να συνεχίζεις;» τον ρωτώ. «Η Ελλάδα και όλες οι εικόνες που έχω από αυτή!», απαντά χαμογελώντας.
συνέντευξη στη Μαρίνα Τσαματσούλη [m.tsamatso@gmail.com]
Η γνωριμία μου με αυτόν τον 18χρονο ήταν πολύ πιο απλή από ό,τι φανταζόμουν και με έκανε να πιστέψω περισσότερο στις νεότερες γενιές. Είχα την ευκαιρία να περάσω λίγη ώρα μαζί του στις εγκαταστάσεις του NextGenMinds στο διάλειμμα των διακοπών του έως ότου επιστρέψει στη βάση του πλέον, το περίφημο Χάρβαρντ.
Πριν τον συναντήσω είχα διαβάσει πως ο Κωνσταντίνος Μαλιάρης έχει στο βιογραφικό του συμμετοχές και διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και Ολυμπιάδες Ρομποτικής, Αστρονομίας και όχι μόνο μέχρι να γίνει δεκτός στο κορυφαίο πανεπιστήμιο ως ο μοναδικός προπτυχιακός φοιτητής από δημόσιο σχολείο με πλήρη υποτροφία.
Παρόλα αυτά λίγο πριν το ραντεβού μας αμφιταλαντευόμουν αν έπρεπε να τον αντιμετωπίσω ως ένα απλό 18χρονο ή ως ένα έξυπνο πλάσμα ή μάλλον ως μια μικρή διάνοια που έχει καταφέρει τόσο πολλά, διαβάζοντας μόνος, χωρίς να πάει ούτε μια μέρα φροντιστήριο. Αναρωτιόμουν τι άλλο μπορώ να τον ρωτήσω, ώστε να είναι πρωτότυπο καθώς έχει ήδη μιλήσει σε αρκετούς δημοσιογράφους.
Τελικά η συζήτηση μαζί μου κύλησε χωρίς να το καταλάβουμε, όταν διαπίστωσε πως η σχέση μου με αυτό που λέμε Stem βρίσκεται σε σοβαρά επίπεδα τεχνολογικής αμάθειας. «Αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε εδώ, στο NextGenMinds, ένα νέο χώρο δράσεων και εργαστηρίων εναλλακτικής προσέγγισης των επιστημών, νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου. Να εξηγήσουμε όσο πιο απλά γίνεται σε όλους, πως δεν πρέπει να φοβούνται την τεχνολογία αλλά πρέπει να την κατανοήσουν», μου λέει με έμφαση.
«Γνωρίζοντας τις ελλείψεις στην πόλη μου δημιουργήσαμε με τον πατέρα μου το NextGenMinds, ώστε να επενδύσουμε στα νέα μυαλά. Οργανώσαμε ένα χώρο που θα τους προσφέρει τα ερεθίσματα σε όλο το φάσμα του Stem. Ήταν χρέος μου ό,τι μου προσφέρθηκε να το προσφέρω κι εγώ. Ήθελα να το επιστρέψω. Έτσι, εδώ παιδιά κάθε ηλικίας μπορούν να εκτεθούν και στον προγραμματισμό και στην ρομποτική και στην φυσική. Να καταλάβουν πώς για να δημιουργηθεί ένα ρομπότ προϋποθέτει χίλιες δυο γνώσεις και δεξιότητες. Κάτι που αρχικά δεν το αντιλαμβάνεσαι. Κι όμως για να φτάσεις στον τελικό στόχο, πρέπει να έχεις κατανοήσει όλα τα βήματα, ένα προς ένα.
Βέβαια, στο NextGenMinds δεν είναι ο στόχος να διδάξουμε μια από τις πολλές γλώσσες προγραμματισμού, όσο το να κατακτήσουν από μικρή ηλικία τα παιδιά την λογική πίσω από από αυτόν. Μετά τα υπόλοιπα θα είναι όλα πιο απλά. Και το κυριότερο: να αντιληφθούν από νωρίς πως η τεχνολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για πολύ πιο σημαντικά πράγματα πέρα από το fb ή το tik tok».
Ο Κωνσταντίνος αγαπάει την τεχνολογία από παιδί. Έμαθε να την αντιμετωπίζει ως κάτι πολύ φυσιολογικό. Με τρομερή επιμονή αλλά και άλλη τόση περιέργεια στεκόταν ώρες δίπλα από τον πατέρα του [Μηχανικό Πληροφορικής] και τον παρατηρούσε όσο εργαζόταν πάνω σε όποιο πρότζεκτ. Φαντάζομαι πως για τον μικρό Κωνσταντίνο η λέξη αλγόριθμος μπήκε από νωρίς στο λεξιλόγιό του και δεν έφυγε ποτέ.
«Στην πρώτη γυμνασίου άρχισα να μαθαίνω μόνος προγραμματισμό στο σπίτι» έχει πει στο ΑΠΕ. Η πορεία αναμενόμενη και γεμάτη διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και Ολυμπιάδες Ρομποτικής, Αστρονομίας- και όχι μόνο. Γίνεται μέλος της εθνικής ομάδας Ρομποτικής, διακρίθηκε στη Διεθνή Ολυμπιάδα FIRST Global Challenge 2021, αποσπώντας τρία μετάλλια ανάμεσα σε 169 χώρες. Στην 1η Λυκείου έχοντας πια κοντά του έναν χαρισματικό καθηγητή φυσικής, τον Αργύρη Γρίβα, αρχίζει να γοητεύεται από την Αστρονομία και καταφέρνει να προκριθεί και να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας που έγινε εξ αποστάσεως και μια χρονιά αργότερα εξασφάλισε την 4η θέση πανελληνίως και μια θέση στην εθνική ομάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, μέσω της οποίας, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, διεκδίκησε το χάλκινο μετάλλιο.
Η χαρμόσυνη είδηση για την εισαγωγή του στο αμερικάνικο πανεπιστήμιο του ήρθε το καλοκαίρι του 2022. «Εκείνη την στιγμή τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα, επειδή συνειδητοποίησα πως παράλληλα αφήνω την Ελλάδα και τους δικούς μου. Όμως, είναι από αυτά που λέμε “δεν είναι μόνο στόχος, είναι όνειρο”. Από νωρίς είχα πει στους γονείς μου πως σε κάθε περίπτωση θα έκανα αίτηση για το Χάρβαρντ. Μα δεν γινόταν να μην στείλω αίτηση. Δε θα μπορούσα να συγχωρέσω τον εαυτό μου, αν δεν το προσπαθούσα!», μου επαναλαμβάνει.
Οσο περνάει η ώρα διαπιστώνω πως είναι σοβαρός, αλλά και χαμογελαστός, αλλά και με τη συστολή του ανθρώπου ο οποίος δε θέλει να δείξει ξεχωριστός. Όταν τον ρωτάω ποιες είναι οι αξίες του μου λέει χωρίς το παραμικρό κόμπιασμα: «ρισκάρω για τα όνειρά μου και δεν διστάζω να επενδύσω για αυτά που θέλω εφόσον έχω προσπαθήσει πολύ».
Ο Κωνσταντίνος ήδη έχει συμπληρώσει ένα εξάμηνο σπουδών και τον ρωτώ πως του φαίνεται αυτή η μετάβαση από το δημόσιο λύκειο της Ναυπάκτου στις αίθουσες του περίφημου Χάρβαρντ. «Η μετάβαση έγινε ομαλά» μου εξομολογείται, δείχνοντας μου φωτογραφίες από το campus στο οποίο μοιράζεται ένα δωμάτιο με άλλους τρείς συμφοιτητές. Έναν Αιγύπτιο, ένα Σύριο και ένα Ινδοκαναδό.
«Οι μέρες μου στο Harvard είναι παραπάνω από γεμάτες. Το πρώτο εξάμηνο έχει κυλήσει με πολύ διάβασμα, όπου κάθε εβδομάδα παραδίδουμε και μια διαφορετική εργασία. Έχω περάσει στην κυριολεξία τρεις εβδομάδες ανάμεσα στο δωμάτιο, την τραπεζαρία, στην τάξη και στη βιβλιοθήκη χωρίς καν να σκεφτώ να βγω εκτός πανεπιστημίου. Και όχι μόνο διαβάζοντας. Ρουφάω κάθε στιγμή, ίσως θυσιάζοντας τον ύπνο, αλλά στο τέλος όλα έχουν ενδιαφέρον.
Συναναστρέφομαι με διαφορετικά άτομα από άλλες κουλτούρες. Γνωρίζω νέους φίλους, φοιτητές από όλον τον κόσμο, συνομήλικους αλλά και μεγαλύτερους μεταπτυχιακούς. Αυτή η αλληλεπίδραση μόνο καλό μου κάνει. Επίσης μαθαίνω να τους σέβομαι και να με σέβονται. Βλέπω ανθρώπους που δεν ήξερα πως θα τους συναντούσα. Πριν από λίγο καιρό έξω από το παράθυρο μου είδα τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ. Είχε έρθει, έγραφε την επομένη μέρα η εφημερίδα του Πανεπιστημίου, για να κάνει ακόμη μια δωρεά εκατομμυρίων. Αν ήμουν στο προαύλιο είμαι σίγουρος πως θα του μιλούσα.»
Θα σπουδάσει Φυσική συν κάτι άλλο, αν και δεν ξέρει ακόμη, θα το αποφασίσει στην συνέχεια στο Χάρβαρντ. Προς το παρόν είναι αφοσιωμένος στις εργασίες που πρέπει να παραδίδει κάθε εβδομάδα.
