Το ⟪1° φεστιβάλ κλασικού και σύγχρονου χορού Θεσσαλονίκης⟫ ήταν μια επιτυχής συνάντηση για τη Σχολή της Μάρθας Καραλή
[ κείμενο +Μαρίνα Τσαματσούλη ]
Η ερασιτεχνική ομάδα σύγχρονου χορού της Μάρθας Καραλή με την παρθενική της εμφάνιση στο «1ο φεστιβάλ κλασικού και σύγχρονου χορού Θεσσαλονίκης» επέστρεψε στη Ναύπακτο με την πρώτη θέση και μια υποτροφία.
9 μαθήτριες και 2 απόφοιτες από τη σχολή χορού της Μάρθας Καραλή αφηγούνται το πολυδιαβασμένο ποίημα του Καβάφη, την «Ιθάκη» στο 1ο φεστιβάλ κλασικού και σύγχρονου χορού που έγινε στη Θεσσαλονίκη και κατακτούν ανάμεσα σε δεκάδες συμμετοχές την 1η θέση.
Πρόκειται για το 1ο Balkan Classic Contemporary Festival [BCCFest] που διοργανώθηκε στο Θέατρο Μονής Λαζαριστών, το διήμερο 11 με 12 Ιουνίου και απευθυνόταν σε όλες τις ηλικίες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Η τριμελής κριτική επιτροπή από παγκοσμίως καταξιωμένους χορευτές και χορογράφους αξιολόγησε και βαθμολόγησε με 99% την παράσταση «Ιθάκη» στην οποία συμμετείχαν οι μαθήτριες: Κατερίνα Ανδρεοπούλου, Ζωή Βούλγαρη, Λυδία Καρρέρ, Ανδριάνα Κορκόντζελου, Μαριέττα Φούντζουλα, Ελένη Λόη, Ηλιάνα Ρούμπα και Μαρία Σφήκα. Επίσης δυο απόφοιτες της σχολής και πλέον επαγγελματίες χορεύτριες η Κατερίνα Καραγεωργοπούλου και η Άννα-Μαρία Τραντά, καθώς και ο μικρός Θωμάς Βλάχος που απήγγειλε τους στίχους. Να σημειωθεί πως την ημέρα του διαγωνισμού καμία άλλη Σχολή δεν συγκέντρωσε την απόλυτη βαθμολογία του 99%.
Ο 8χρονος Θωμάς Βλάχος απήγγειλε στίχους από το ποίημα του Καβάφη και η Κατερίνα Καραγεωργοπούλου τους απέδωσε στην νοηματική γλώσσα σύμφωνα με την διδασκαλία της καθηγήτριας Λαμπρινής Παπαπροκοπίου.
Η παράσταση «Ιθάκη-ΙΤHAKA» παρουσιάστηκε στα αγγλικά και κέρδισε την 1η θέση στην κατηγορία: Σύγχρονο–Contemporary [ομαδικό 10 χορευτές και πάνω] σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου χορογράφου Δημήτριου Μαργαρίτη.
Λίγες ώρες μετά την επιτυχία συνάντησα τον χορογράφο. Ο Δημήτριος μού μίλησε για την έμπνευση πίσω από τη δημιουργία του αυτή και για το τι σημαίνει για εκείνον «Ιθάκη-ΙΤΗΑΚΑ».
«Η Ιθάκη είναι ο προορισμός. Όλοι έχουμε από μια ή όλοι ψάχνουμε τη δική μας Ιθάκη. Για μένα, ξεκίνησε μια καινούργια Ιθάκη στον τόπο και στην Σχολή της Μάρθας Καραλή. Σαν να άνοιξε μια πόρτα που θα με οδηγήσει να ταξιδέψω ξανά σε ωραία μονοπάτια. Οφείλω πολλά στη γενναιοδωρία της Μάρθας που μου έδωσε χώρο να εκφραστώ ελεύθερα αλλά και την ευκαιρία να συνδεθώ μαζί της καλλιτεχνικά. Να ξέρετε, πως το μοίρασμα δεν ήταν ποτέ μια εύκολη συνθήκη στον κόσμο μας και γι’ αυτό της είμαι ευγνώμων. Μα πάνω από όλα την ευχαριστώ που μετά από τόσα χρόνια παραμένει πιστή αλλά και πολύτιμη φίλη!»
«Όταν λοιπόν έμαθα πως θα συμμετέχουμε στην πρώτη πλατφόρμα Contemporary Festival [BCCFest], χωρίς δεύτερη σκέψη από κοινού με τη Μάρθα είπαμε πως η χορογραφία που θα παρουσιάσουμε θα είναι η Ιθάκη ή αλλιώς ITHAKA [την αποδώσαμε στα αγγλικά μιας και οι κριτές ήταν αγγλόφωνοι]. Όλα έγιναν τυχαία. Άκουσα το ορχηστρικό κομμάτι, με συνεπήρε ο ήχος από το πιάνο αλλά και η φωνή που απήγγειλε τους στίχους του Καβάφη. Την επόμενη κιόλας ξεκίνησα να χτίζω τη χορογραφία. Τα χορογραφικά μονοπάτια ήταν πάνω στα λόγια της Ιθάκης. Ήρθε απρόσμενα η Ιθάκη στο δρόμο μου σε ένα προσωπικό επίπεδο αναζήτησης. Και η αλήθεια είναι πως τα κορίτσια κατάφεραν να αποδώσουν τα τεχνικά στοιχεία της χορογραφίας με ακρίβεια και καθαρότητα».
«Και πίσω από όλα αυτά λοιπόν βρίσκεται κρυμμένο ένα αγοράκι οκτώ χρόνων που έδωσε τον πιο σημαντικό ρόλο της δουλειάς αυτής. Ο Θωμάς με ταξίδεψε πίσω πολλά χρόνια. Στα τρυφερά μου χρόνια που είχα όνειρα και προσδοκίες. Δεν πίστευα πώς η ζωή και οι στόχοι μου θα ταυτιστούν σε μια Ιθάκη. Στα μάτια του μικρού αγοριού έχτισα αυτό το τελευταίο δίλεπτο. Το πιο σημαντικό!»
Κλείνοντας τη συζήτηση ρώτησα την ιδιοκτήτρια της σχολής: «Πίστευες στη νίκη;», για να μου πει αβίαστα: «Ναι!». «Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για τους μαθητές. Είναι κάτι το οποίο έρχεται να επιβραβεύσει τη δουλειά που γίνεται στην Σχολή μας και το ταλέντο των μαθητών μας καθώς έφτασαν σε σημείο να συναγωνιστούν ακόμη και επαγγελματικές σχολές χορού», μου είπε η Μάρθα Καραλή.
Στην ίδια ερώτηση ο χορογράφος ήταν πιο συγκρατημένος. «Δεν ήθελα να σκέφτομαι την πρόκριση, γιατί δεν ήξερα τι θα συναντήσω. Αυτό που με άγγιξε είναι η συμπεριφορά της ομάδας πριν και μετά το διαγωνιστικό κομμάτι. Τα παιδιά μας ήταν αφοσιωμένα, με έναν ενθουσιασμό εσωτερικό! Εξαιρετικά ώριμα ακόμη και το πιο μικρό κορίτσι στην ομάδα μας, η 12χρονη Ζωή. Το αποτέλεσμα αυτό σίγουρα έχει ένα υπόβαθρο και ένα βάθος, διότι οι δάσκαλοι της Σχολής στήριξαν και δούλεψαν όλα αυτά τα χρόνια για αυτό ακριβώς το επίπεδο των παιδιών».
Με κάποιες από τις μαθήτριες συναντήθηκα λίγες μέρες μετά την επιστροφή τους για να ρωτήσω κάτι που μπορεί να ακούγεται απλό: «Τι σου συμβαίνει όταν χορεύεις;». Οι Ζωή, Κατερίνα, Έλενα, Λυδία, Ανδριάνα και τα άλλα κορίτσια με μια φράση ξεδίπλωσαν τη νεανική τους ψυχή.
৻৻
Έλενα Λόη «Όταν χορεύω νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω σε όλα. Όλα όσα σκέφτομαι ακόμη και όσα μπορεί, πριν από λίγο, να έμοιαζαν ακατόρθωτα. Εκείνη τη στιγμή αισθάνομαι δυνατή και ελεύθερη».
Λυδία Καρρέρ «Χορεύοντας νιώθω τρομερά χαρούμενη. Είναι για μένα ο πιο δυνατός τρόπος εκτόνωσης. Με βοηθάει να ξεπερνώ τα προβλήματά μου, να νιώθω πιο ήρεμη, να νιώθω ανάλαφρη».
Ηλιάνα Ρούμπα «Όταν χορεύω νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση κι αυτόματα αφήνω όλα μου τα προβλήματα και τις ανασφάλειες μου πίσω. Εκείνες οι στιγμές είναι μόνο η μουσική, η κίνηση και ο χώρος που εκφράζομαι».
Κατερίνα Ανδρεοπούλου «Χορεύοντας νιώθω ελεύθερη κι αισθάνομαι πως μπορώ να εκφραστώ όπως θέλω χωρίς να με κρίνουν. Ο χορός με κάνει να νιώθω ανακούφιση. Με βοηθά να βγάλω προς τα έξω διάφορα συναισθήματα: άγχος, λύπη, θυμό αλλά κυρίως ευχαρίστηση!».
Ζωή Βούλγαρη «Χορεύοντας νιώθω απίστευτα χαρούμενη. Σαν να βρίσκω τον εαυτό μου. Αισθάνομαι ενθουσιασμένη, δυνατή κι ελεύθερη να κάνω αυτό που θέλω!»
Κατερίνα Καραγεωργοπούλου «Νιώθω πολλά. Όταν βγαίνω στη σκηνή είναι σαν περνάω σε άλλη διάσταση. Δεν ακούω τη μουσική, δεν σκέφτομαι τα βήματα, παρά γίνομαι ένα με το χορό και αυτό το συναίσθημα απλά με παρασύρει».
Ανδριάνα Κορκόντζελου «Όταν χορεύω είναι η μόνη στιγμή που χάνομαι πραγματικά και είμαι 100% αφοσιωμένη σε αυτό. Είναι η στιγμή που μπορώ να απελευθερώσω συσσωρευμένα συναισθήματα από θυμό, ένταση μέχρι αγάπη και χαρά. Ξέρω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον χορό, είναι πλέον κομμάτι της ψυχής μου».
Άννα-Μαρία Τραντά «Όταν χορεύω νιώθω ότι μπορώ να εκφράσω όλα τα συναισθήματα μου μέσα από την κίνηση του σώματος μου! Κάθε φορά που χορεύω νιώθω ότι ανακαλύπτω ένα νέο κομμάτι του εαυτού μου. Ένα κομμάτι πιο όμορφο, πιο δυνατό, πιο ελεύθερο. Είναι απίστευτη η ελευθερία που σου προσφέρει ο χορός. Ελευθερία να εκφραστείς και να αφήσεις τον εαυτό σου να χάνεται σε έναν κόσμο μαγικό!»
৻৻
Από τέτοια στόματα, από αυτές τις νεανικές ψυχές, αξίζει να ακούμε τέτοιες απαντήσεις. Συγχαρητήρια, και εις ανώτερα! 🩰🩰
