Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΟΗ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΕ ΨΑΡΟΧΑΡΤΟ ΚΙ ΕΚΘΕΤΕΙ ΣΕ ΨΑΡΑΔΙΚΟ
Σκέψεις & Λέξεις~για την πιο ιδιαίτερη και πρωτότυπη εικαστική δράση που συμβαίνει στη Ναύπακτο
κείμενο: ⌊Μαρίνα Τσαματσούλη⌋ & φωτο: ⌊Charlie Pappas⌋
Κυριακή απόγευμα, 29 Ιουλίου κι αποφασίζω με τον Τσάρλι, το νέο μου καλοκαιρινό φίλο και αρτίστα από το μακρινό Μέμφις του Τενεσί να επισκεφτούμε την ιδιαίτερη εικαστική δράση της, επίσης φίλης μου και καλλιτέχνιδας, Αγγελικής Λόη. Η ντόπια εικαστικός είχε την πρωτότυπη ιδέα να παρουσιάσει τη δουλειά της με τίτλο «Στο Ψαρόχαρτο» στο οικογενειακό Ιχθυοπωλείο «Γρίπος» «στη Ναύπακτο, τόπο καταγωγής της.
Η ιδέα της να μεταμορφώσει το ψαράδικο του αδερφού της σε γκαλερί ήταν κάτι περισσότερο από τολμηρό για την μικρή μας πόλη, που δεν είναι συνηθισμένη και τόσο σε τέτοιες απόπειρες πέρα από τις καθιερωμένες. Η σκέψη της και η εκτέλεση κάπως σουρεαλιστική, αλλά με μια δεύτερη ανάγνωση έως και ρεαλιστική.
Ίσως να πρόκειται, αναρωτήθηκα, για μια ανάγκη της ίδιας να έρθει σε επαφή με την παιδικές της μνήμες, κάτι σαν συναισθηματική αναδρομή που θα την βοηθήσει εκφραστικά στην επόμενη καλλιτεχνική της δουλειά. «Μπορεί και να είναι έτσι» μου εξήγησε, καθώς το μελλοντικό της πρότζεκτ είναι αφιερωμένο στον πατέρα της και το επάγγελμά του, αυτό του ράφτη.
Η εικαστικός Αγγελική Λόη παρουσιάζει αποτυπώματα σε χαρτί από νερένια πλάσματα και άλλες δημιουργίες, που γεμίζουν τους πάγκους του «Γρίπου» και «συνομιλούν» με την οικογενειακή ιστορία και την αγάπη για τη θάλασσα!
Τη ρώτησα αμέσως πώς και της προέκυψε αυτή η ιδέα. «Μου αρέσει ο χώρος που τα εκθέτω. Είναι για μένα τόσο οικείος, καθώς μιλάμε για οικογενειακή επιχείρηση την οποία γνωρίζω καλά. Έχω εργαστεί σ’ αυτή. Ξέρω πώς είναι να περιμένεις την καλή ψαριά να έρθει. Έπειτα μιλάμε για τη Ναύπακτο, τον τόπο μου, που βρέχεται από θάλασσα. Μιλάμε και για τα ψάρια. Την βασική καθημερινή μου τροφή από παιδί,» μου εξηγεί.
Όσο η Αγγελική μου μιλούσε για την ζωή της ανάμεσα στο ιχθυπωλείο, το στούντιο της και την έμπνευση που της δίνει η θάλασσα, από την άλλη είχα τον Τσάρλι που μου ψέλιζε συνεχώς: «είναι ό,τι πιο φρέσκο έχω δει τον τελευταίο καιρό», εννοώντας ό,τι πιο αυθεντικό και ζωηρό στη σύλληψή του. Και πράγματι, η Αγγελική συχνά δανείζεται τα φρέσκα ψάρια από τα πανέρια του αδερφού της, αυτά που εμείς οι ντόπιοι τρέχουμε να αγοράσουμε για το μεσημεριανό μας, προκειμένου να τα αποτυπώσει σε κεραμικά πιάτα, σε ξύλα από παλιές βάρκες ή ξύλα που ξέβρασε η θάλασσα, σε φτηνό στρατσόχαρτο, ακόμη και σε ψαρόχαρτο. Είναι κι αυτό ένα μέρος του εκφραστικού της μικρόκοσμου.
Με τον Τσάρλι είδαμε τις ζωγραφιές μέσα στα πανέρια και στις ψαροκασέλες, τις είδαμε να ακουμπάνε στην υγρασία του πάγου, να κρέμονται σαν να είναι δολώματα και να γίνονται εικαστικό δρώμενο στον πιο οικείο για αυτή χώρο, το ψαράδικο του αδερφού της. Το βλέμμα του όμως καρφώθηκε σε ένα χαρακτικό με ίχνη από καλαμαράκια -σε τέλεια αρμονία- και περασμένα με μελάνι.
“Μου αρέσει ο τρόπος που γράφουν τα ψάρια με το μελάνι στο χαρτί. Τα αποτυπώνω σε γαλλικά χαρτιά ζωγραφικής, τα βουτάω στο χρώμα κι όσο αυτό είναι υγρό, τα δουλεύω μέχρι να πάρουν την μορφή που θέλω,” μας εξηγεί η Αγγελική. Εμείς το βαφτίσαμε «Τα Καλαμαράκια» και ο Τσάρλι που του άρεσε τόσο το έργο, κατάφερε μέχρι να φύγουμε από το ψαράδικο να το προφέρει τέλεια στα ελληνικά.
Οι εκπλήξεις της βραδιάς ήταν κι άλλες. Στο βάθος του διαδρόμου μας περίμενε μια αυλή. Μικρή και κάτασπρη απ’ τον ασβέστη. Αυτή τη φορά, η έκπληξη αφορούσε τον πολύ απαιτητικό μου ουρανίσκο. Εκεί, η καλλιτέχνιδα και οι δικοί της μας τράταραν μικρές αλμυρές λιχουδιές από «γκριικ σούσι», όπως βιαστικά το μετέφρασα στο φίλο μου τον Αμερικάνο. Μεζέδες από παστές σαρδέλες, πάστα ελιάς με κρέμα από αχινό, σαντορινιά τοματίνια, ταραμά με συνοδεία μυρωδάτου τσίπουρου.
Εκείνο το βράδυ, στην έκθεση, είδα πολλούς και καλούς φίλους της Αγγελικής Λόη. Ηταν όλοι εκεί για να χαρούν μαζί της και να την συγχαρούν για το το πρωτότυπο εικαστικό event στο ψαρομάγαζο του αδερφού της Γρηγόρη που πλέον αποτελεί την πιο ζωντανή και διαδραστική γκαλερί που έχω ποτέ δει. Κι αυτό γιατί οι ζωγραφιές θα παραμείνουν ανάμεσα στις ψαριές του «Γρίπου» μέχρι και το τέλος Αυγούστου.
⌈
Ψαρομάγαζο Γρίπος, Νότη Μπότσαρη 37, Ναύπακτος
έως τέλη Αυγούστου. η έκθεση ανοίγει τα Σαββατοκύριακα μετά τις 8 το βράδυ. τις καθημερινές οι δημιουργίες παραμένουν ανάμεσα στα ψαρέματα του ιχθυοπωλείου.
⌉ 
