ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ-ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
«Μέσα από το συναίσθημα της γιορτής, θα ελευθερώσουμε την Κλασική Μουσική!» Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της πρωτότυπης συναυλίας που είχα την ευκαιρία να απολαύσω εκείνη την ξεχωριστή ημέρα της Μουσικής… Και είναι ξεχωριστή, όχι μόνο γιατί σηματοδοτεί την μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου, αλλά γιατί την ίδια μέρα γιορτάζει ολόκληρη η Ευρώπη, με συναυλίες και πλούσιες εκδηλώσεις σε ιδέες και θέματα.
[κείμενο: Μαρίνα Τσαματσούλη / φωτογραφίες: KOURMOUSI STUDIO]

Πράγματι το ζεστό βράδυ της 21ης Ιούνη, στην αυλή του Αρχοντικού Μπότσαρη, μια ομάδα μουσικών της πόλης μας αναλαμβάνει, για πρώτη φορά στην Ναύπακτο [με την στήριξη του Δήμου Ναυπακτίας], να παρουσιάσει μια συναυλία με έργα για μουσική δωματίου, για σόλο πιάνο και πιάνο για τέσσερα χέρια αλλά και χορωδία. Όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί απολαύσαμε ένα ιδιαίτερο ντουέτο στο πιάνο από τις ταλαντούχες πιανίστες Ζιζή Κορκοντζέλου και Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου, την όμορφη σύμπραξη του φλαουτίστα Γιώργου Σκριβάνου με την Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου παίζοντας το Καρναβάλι της Βενετίας του Briccialdi καθώς και την εξαιρετική καθηγήτρια μουσικής, Κατερίνα Παπαδημητρίου Κορκοντζέλου με τον επίσης υπέροχο βιολονίστα Παναγιώτη Άννινο, σε μια μουσική συνάντηση γεμάτη ρομαντισμό και ευαισθησία.
♪♪♪♪

Επίσης ενθουσιάστηκα από τη συμμετοχή της πιανίστα Ευρυδίκης Καλαρίτη η οποία μαζί με τη Ζιζή Κορκοντζέλου ερμήνευσαν το Masquerade του Khachaturian, καθώς και από τη Μικτή Χορωδία Ναυπάκτου που παρουσίασε μερικά από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας μουσικής φιλολογίας σε μουσική διεύθυνση της Ελένης Παπαδοπούλου – Αραβαντινού. Η χορωδία χειροκροτήθηκε θερμά, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά αυτό που ξέρουμε πια: πως με κάθε της εμφάνιση προσφέρει μουσική μυσταγωγία.
♪♪♪♪

♪♪♪♪

Προσωπικά, μέσα από το συναίσθημα της γιορτής που έζησα στην μικρή μου πόλη, ένιωσα πως ελευθερώθηκε η Κλασσική Μουσική, δόθηκε έμφαση στους στίχους και στις ρίμες με την μουσική του Chopin, αυτού του ποιητή του βαλς, του Brahms αλλά και του Schubert. Κάποια στιγμή κι ενώ τα νυχτολούλουδα μύριζαν έντονα, κάνω παύση και χωρίς να συνειδητοποιώ τι άκουσα, η καρδιά έχει ακούσει πρώτη και αναγκάζει το μυαλό να ακούσει προσεκτικά! Και αυτό ήταν! Βρήκα μια μικρή επαφή με την κλασική μουσική. Γλυκιά, απρόσμενη επαφή εκείνη τη νύχτα του Ιούνη. Εννοείται πως μετά το τέλος της γιορτής πλησίασα τις πρωταγωνίστριες της βραδιάς για να κλέψω μερικές ακόμη στιγμές μαζί τους, και να κάνουμε μια σύντομη κουβέντα για την κλασική μουσική, και όχι μόνο!
●●

[Κωνσταντίνα, τι είναι πραγματικά η μουσική για εσένα;]
Θυμάμαι πάντα τον πρώτο ορισμό της μουσικής που έμαθα, ως μαθήτρια στην Μουσική Σχολή της κ. Κατερίνας Παπαδημητρίου – Κορκοντζέλου: «Μουσική είναι η Τέχνη και η Επιστήμη που ασχολείται με τους ήχους και σκοπός της είναι να εκφράζει με κατάλληλους συνδυασμούς ήχων ανθρώπινες ιδέες και συναισθήματα». Έτσι, από πολύ μικρή, είχα στο μυαλό μου ότι η μουσική είναι αρχικά τέχνη γιατί βασίζεται στην εμπειρία και στην έκφραση, αλλά και επιστήμη, γιατί μας παρέχει την γνώση για την μελέτη των ήχων. Η μουσικολογία, που σπούδασα, είναι η θεωρητική και επιστημονική μελέτη της μουσικής. Η μουσική, λοιπόν, για μένα είναι ένας δημιουργικός τρόπος έκφρασης, μέσα από την μελέτη και την εκτέλεση των ήχων.
[Πώς αισθάνεσαι για τη συμμετοχή σου στη συγκεκριμένη συναυλία; Και ποιο μήνυμα θα
ήθελες να περάσεις;]
Η συγκεκριμένη συναυλία πραγματοποιήθηκε με στόχο να γιορτάσουμε την μελωδικότερη ημέρα του χρόνου, την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής, η οποία καθιερώθηκε στις 21 Ιουνίου. Η Ημέρα της Μουσικής σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται σε περισσότερες από 22 χώρες. Το ερώτημα είναι: Γιατί κλασική μουσική στην Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής; Για δύο λόγους: Πρώτον γιατί η κλασική μουσική είναι μία παγκόσμια γλώσσα η οποία μας ενώνει και δεύτερον γιατί τα έργα που ακούσατε – Mozart, Beethoven, Chopin, Brahms – ανήκουν στον 18 ο και 19 ο αιώνα και παίζονται μέχρι και σήμερα στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου. Αισθάνομαι, λοιπόν, μεγάλη χαρά γιατί η συναυλία που ονειρευόμασταν έγινε πραγματικότητα στην πόλη μας.
[Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η συνάντηση του ακροατηρίου και κυρίως των νεαρών
παιδιών με την κλασική μουσική;]
Καθόλου εύκολη, ειδικά σε μια μικρή πόλη όπως η Ναύπακτος, όπου τα ερεθίσματα κλασικής μουσικής είναι ελάχιστα. Στο σημείο αυτό καλούμαστε εμείς, οι επαγγελματίες μουσικοί του τόπου μας, να μυήσουμε τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες στην διαχρονική ομορφιά της κλασικής μουσικής. Και αυτός ήταν ο δεύτερος στόχος της συναυλίας που παρακολουθήσατε. Η ακρόαση κλασικής μουσικής προσφέρει ένα κανάλι έκφρασης συναισθημάτων, ψυχικής και σωματικής υγείας, χαλάρωσης και δημιουργικότητας για όλους. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα «Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».
[Ποιο από τα κομμάτια που ερμήνευσες σου ξυπνά τις πιο δυνατές αναμνήσεις;]
Είναι δύσκολο για ένα μουσικό, να ξεχωρίσει κάποιο από τα έργα που ερμήνευσε. Ο πιανίστας αφιερώνει πολλές ώρες μελέτης με αποτέλεσμα το μουσικό έργο να γίνεται μέρος του εαυτού του και η ερμηνεία του μοναδική. Το Fur Elise είναι η πιο δημοφιλής σύνθεση του Beethoven και από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα της κλασικής μουσικής. Είναι αφιερωμένο σε κάποια διάσημη σοπράνο της εποχής ή σε κάποια μικρή κοπέλα στην οποία ο Beethoven έκανε μαθήματα πιάνου. Η μελωδία του είναι γλυκιά και νοσταλγική και ξυπνά στο νου μου αναμνήσεις από την ξέγνοιαστη εφηβική ηλικία. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ και στο έντονο συναίσθημα της σύνδεσης που αισθάνθηκα όταν ερμηνεύσαμε μαζί με την Ζιζή στο πιάνο έργα για 4 χέρια, όπως το λυρικό Poco Allegretto του Brahms και το δημοφιλές tango Por Una Cabeza σε μια σύγχρονη καταπληκτική διασκευή του πιανίστα Tal Zilber. Όταν παίζεις solo πιάνο έχεις στα χέρια σου την απόλυτη κυριαρχία της ερμηνείας σου. Όμως, όταν παίζεις μαζί με κάποιον άλλο πιανίστα η δική σου ερμηνεία ενώνεται με την ερμηνεία του άλλου, υπάρχει ένα είδος αλληλοσυμπλήρωσης, με κοινό στόχο την μοναδική κάθε φορά ερμηνεία του έργου.

Ζιζή Κορκοντζέλου, [πιανίστα]
[Τι είναι πραγματικά η μουσική για εσένα;]
Θα ενστερνιστώ την άποψη του Σοπέν αλλά και των περισσότερων ρομαντικών συνθετών πως η μουσική είναι μια γλώσσα. Μέσω των οργανωμένων ήχων η μουσική επιδιώκει να εκφράσει ένα κόσμο σκέψεων, συναισθημάτων και αισθήσεων. Χρησιμοποιούμε τους ήχους για να δημιουργήσουμε μουσική, ακριβώς όπως χρησιμοποιούμε τις λέξεις για να φτιάξουμε μια γλώσσα. Η μουσική έπαιζε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μου. Είναι για μένα τρόπος ζωής και έκφρασης. Η μητέρα μου είναι δασκάλα πιάνου και εγώ – από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου – ήμουν πάντα καθισμένη μπροστά από ένα πιάνο και μελετούσα διάφορα έργα με την καθοδήγηση του εκάστοτε δασκάλου μου ή παρτιτούρες που τύχαινε να υπάρχουν γύρω μου.
Μεγάλωσα μελετώντας καθημερινά πιάνο και ήξερα βαθειά μέσα μου, από μικρή ηλικία πως θα ασχοληθώ με τη μουσική σε πολλαπλούς ρόλους – διδασκαλία, εκτέλεση και ερμηνεία σόλο έργων πιάνου, έργων μουσικής δωματίου, σύνθεση, συνοδεία χορωδιών. Πρωταρχικό μου μέλημα είναι να μεταλαμπαδεύσω την αγάπη που τρέφω προς τη μουσική στους μαθητές μου και ταυτόχρονα να τους βοηθήσω να αναπτύξουν πολύπλευρα την προσωπικότητά τους μέσα από την ενασχόληση τους με τη μουσική.


[Ποιο από τα κομμάτια που ερμήνευσες σου ξυπνά τις πιο δυνατές αναμνήσεις;]
Αναμφίβολα τα Βαλς του Frédéric Chopin είναι από τις πιο συναρπαστικές συνθέσεις του, καθώς επιδεικνύουν το μοναδικό του ταλέντο μέσα στη στενότητα της καθιερωμένης φόρμας. Ο Chopin μετέτρεψε το βαλς σε κάτι εντελώς υπέροχο, προσθέτοντας φινέτσα, απόχρωση και προβληματισμό που ταιριάζουν περισσότερο στην αριστοκρατία από τις μάζες. Κανένα από τα βαλς του Σοπέν δεν είναι κατάλληλο για χορό, αλλά μάλλον είναι εξιδανικευμένες αντανακλάσεις της μορφής της αίθουσας χορού. Τα βαλς του Σοπέν αποτελούν έργα του σολιστικού ρεπερτορίου του πιάνου και απαιτούν όχι μόνο δεξιοτεχνία αλλά και ερμηνευτική ικανότητα από την πλευρά του πιανίστα. Τεχνική και ερμηνεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες σε μια αδιάσπαστη ενότητα προκειμένου να αποδοθούν ο εσωτερικός συναισθηματικός κόσμος και οι σκέψεις του Σοπέν. Ωστόσο ένα δεξιοτεχνικό παίξιμο χωρίς λάθη δεν εγγυάται μια καλλιτεχνική ερμηνεία. Η ερμηνεία είναι αποτέλεσμα μια φωτεινής έμπνευσης που στηρίζεται στην βαθιά γνώση της μουσικής και την σοφία. Ο ερμηνευτής θα πρέπει να είναι άμεσος και να βρίσκει τον δρόμο προς την καρδιά του ανθρώπου. «Το να παίξεις μια λάθος νότα είναι ασήμαντο. Το να παίζεις χωρίς πάθος είναι ασυγχώρητο», μας υπενθυμίζει ο Beethoven.
●●