THE · LOCALS

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ

⌈ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ⌋

Ανακρίναμε την #λόcal #traveller Αφροδίτη Τηλιγάδα και μάθαμε πόσα σημάδια προδίδουν τον εθισμό της στα ταξίδια. Τα συμπεράσματα δικά σας!

 


Έχει ταξιδέψει σε τέσσερις ηπείρους. Έχει περπατήσει σε περισσότερες από 88 πόλεις και συνεχίζει ακάθεκτη για το νέο της ταξίδι. Είτε μόνη, όπως πριν από δύο χρόνια στην Κόστα Ρίκα, είτε με παρέα, η Αφροδίτη Τηλιγάδα, μια Ναυπάκτια γεννημένη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ταξιδεύει με ένα από τα δύο της διαβατήρια και με περίσσεια περιέργεια για τι θα συναντήσει στο επόμενό της προορισμό.


Τι νιώθεις ταξιδεύοντας;

Ελεύθερη. Φεύγει αυτό το καθημερινό άγχος. Είναι περίεργο, όμως μόλις μπαίνω στο αεροπλάνο και ακούω την μαγική φράσηLADIES AND GENTLEMEN FASTEN YOUR SEAT BELTS PLEASE ξεχνάω τα πάντα. Μόλις βλέπω τα σύννεφα από το παράθυρο στα 30.000 πόδια κλείνω τα μάτια μου και τα άτομα που εκείνη τη στιγμή σκέπτομαι, καταλαβαίνω ότι είναι αυτά που αγαπώ και δεν μπορώ μακριά τους.

Η ζωή της είναι τα ταξίδια. Καθημερινά φτιάχνει λίστες με όσα θέλει να δει στους επόμενους προορισμούς και φυσικά δεν επιστρέφει χωρίς σουβενίρ.

Τρως όλα σου τα λεφτά σε αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχεία;

Θα έλεγα πως επενδύω στα ταξίδια που κάνω παρά ξοδεύω. Προσπαθώ να βρω φτηνά αεροπορικά εισιτήρια και ψάχνω αρκετά και ένα οικονομικό μέρος να μείνω. Πιο πολύ μου αρέσει να κακομαθαίνω τον εαυτό μου στις καθημερινές ανέσεις που θα παρέχει ο κάθε προορισμός, όπως σε ένα καλό φαγητό, σε μία δραστηριότητα (θεάτρο, παράσταση, κ.α.), σε ένα καλό σουβενίρ ή σε μία καλή βραδινή έξοδο. Μου αρέσει σε διάφορες γωνιές του σπιτιού μου να έχω αντικείμενα από τα μέρη που έχω επισκεφτεί και από την άλλη να θυμάμαι έντονα και να διηγούμαι στις φίλες μου τις γεύσεις τοπικών παραδοσιακών φαγητών που δοκίμασα.

Νέα Υόρκη: World Trade Centre Subway station “Τhe Oculus” by Santiago Calatrava.

Τα παπούτσια στις όχθες του Δούναβη. Το συγκλονιστικό μνημείο που εξοργίζει τους Ούγγρους νεοναζί. Το μνημείο για τους 550.000 Ούγγρους Εβραίους που έχασαν τη ζωή τους το 1944 δημιουργήθηκε από τον σκηνοθέτη Can Togay και τον γλύπτη Gyula Pauer.

Θα μπορούσες να είσαι καθηγήτρια γεωγραφίας;

Ναι, μάλλον θα μπορούσα. Ακόμα και τώρα χαζεύω χάρτες, θέλω να ξέρω για τα νέα κράτη που ξεπηδούν δεξιά και αριστερά στο κόσμο, για λαούς που κερδίζουν την ανεξαρτησία τους. να γνωρίζω τις πρωτεύουσες, τον πολιτισμό τους και την πολιτική κατάσταση. Περιττό να σου πω πως το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η γεωγραφία.

Θυμάσαι σε πόσες ηπείρους έχεις πάει και σε πόσες πόλεις του κόσμου;

Ηπείρους: τέσσερις… Μόνο!!! και δεν τις έχω εξερευνήσει όσο θα ήθελα. Πόλεις αρκετές. Η λίστα είναι μεγάλη κι αν θυμάμαι καλά έχω επισκεφτεί ως τώρα τις εξής πόλεις του κόσμου: Μόναχο, Βερολίνο, Μαδρίτη, Τολέδο, Βαρκελώνη, Ίμπιζα, Μαγιόρκα, Φιγκέρες, Χιρόνα, Σαρδηνία, Σικελία, Λέτσε, Πομπηία, Ρώμη, Νάπολη, Μιλάνο, Λίμνη Κόμο, Ματέρα, Καζέρτα, Μπέργκαμο, Κορσική, Τίρανα, Αργυρόκαστρο, ελληνόφωνα χωριά, Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη, Κωνσταντινούπολη–Ασιατική πλευρά, Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Σαν Χοσέ, Λιμόν–Καραϊβική ακτή, Μανουέλ Αντόνιο–Ειρηνικός Ωκεανός, Ιραζού-Κόστα Ρίκα, Μπάνσκο, Σόφι , Μοναστήρι Ριλά, Βρυξέλλες, Λονδίνο, Cambridge, Κοτόρ, Μπούτβα, Σπλιτ, Ζάγκρεμπ, Κόρτσουλα, Ζαντάρ, Ντουμπρόβνικ, Σεράγεβο, Τρεμπινιέ, Μόσταρ, Βελιγράδι, Κρούσεβατς, Πόρτο, Λισαβόνα, Μπράγα, Σίντρα, Κασκαίς, Γκιμαράες, Εστορίλ, Φατίμα, Βιάνα ντε Κάστελο, Νέα Υόρκη (not just Manhattan), Washington DC, Baltimore, Philadelphia, Wilmington, Dallas, Nashville, Franklin, Memphis, Port Jefferson, Princeton, New Jersey.

Νέα Υόρκη: μοναδικά αγαπημένη πόλη!

New York City: 10th avenue & 22nd Street _Chelsea area. Το graffiti λέγεται The Robot Lady Of Leisure by Pixel Pancho.

Η ωραιότερη πόλη;

#NEW #YORK definitely! Η πόλη που νοιώθεις ότι εδώ ξεκινούν όλα και τελειώνουν όλα. “If you make it here you make it everywhere else”. Δεν σε αφήνει ποτέ με παράπονο. Έχεις τόσα πολλά να κάνεις. Δεν Βαριέσαι ποτέ. Διαθέτει ομορφιά, κουλτούρα, διασκέδαση και πολλές ευκαιρίες σε εισιτήρια από μια θεατρική παράσταση μέχρι έναν αγώνα μπάσκετ.

                              Long Island City, Gantry Plaza State Park: με θέα στο Μανχάταν.

Η πόλη που θα ήθελες να μείνεις;

Δεν ξέρεις ποτέ πώς τα φέρνει η ζωή, προς το παρόν Ναύπακτο. Αν εννοείς τη δεύτερη επιλογή θα διαλέξω τη Νέα Υόρκη. Πραγματικά όσες φορές και να έχω πάει μου δίνει το αίσθημα ότι αυτή η πόλη μου ανήκει και της ανήκω ταυτόχρονα.

Η πόλη που σχεδιάζεις να επισκεφτείς σύντομα;

Μια πόλη της Ασίας ή της Βορειοανατολικής Ευρώπης, τις περισσότερες φορές όμως στο τέλος, πάω στο πιο άσχετο μέρος από αυτό που έχω σχεδιάσει. Εντάξει οι σκέψεις είναι για Σιγκαπούρη και Κουάλα Λουμπούρ, Ιορδανία (Πέτρα) και τέλος για Πολωνία.

Ο προορισμός όνειρο ζωής;

#Υπερσιβηρικός. Θέλει παρέα, χρόνο και πολλά λεφτά, 5000 με 6000 το άτομο περίπου για ένα μήνα. Κάποτε σκεφτόμουν να ήταν το γαμήλιο μου ταξίδι. Τα περισσότερα ζευγάρια κάνουν λίστα γάμου σε καταστήματα με δώρα, οικιακές συσκευές, εγώ πάντα έλεγα ότι η δικιά μου λίστα θα είναι σε τουριστικό γραφείο για να ταξιδέψω με τον συντροφό μου με τον Υπερσιβηρικό. Αξίζει, πιστεύω, περισσότερο από ένα ακριβό σερβίτσιο!

Νέα Υόρκη στο Vintage subway train “Holiday train nostalgia” παρέα με τον διάσημο φωτογράφο Louis Mendes.

Οι πιο cool λόκαλς που έχεις συναντήσει;

Οι πιο #cool #λόκαλς είναι αυτοί που βρέθηκαν σαν φύλακες άγγελοι σε δυσάρεστες στιγμές του ταξιδιού, όπως στο ταξίδι στη Κόστα Ρίκα που έφτασα μεσάνυχτα και με βοήθησε ένα ζευγάρι για να μην χαθώ μέσα στη νύχτα ή όταν χάθηκα στο ισλαμικό #Κάιρο και με βοήθησε ένας ιταλοαιγύπτιος ή ο αμερικανός φίλος που περιμέναμε στην ουρά τέσσερις ώρες να δούμε έκθεση της #Yayoi #Kusama στην Νέα Υόρκη και ανταλλάζαμε ταξιδιωτικές εμπειρίες και πληροφορίες.

Τα ταξίδια για μένα είναι ολόκληρη φιλοσοφία. Είναι ένα μικρόβιο που το απόκτησα μικρή. Ήταν η στιγμή που άφησα στην άκρη την Barbie και τον Ken και άρχισα να διαβάζω. Λίγα χρόνια μετά, στην έκτη δημοτικού, είχα πλέον σημειώσει με γραμμές τα ταξίδια μου, από πού θα πάω και μέχρι πού θα φτάσω καθώς και τι θέλω να δω.

Η ωραιότερη παράσταση που έχεις δει στο εξωτερικό;

Αν και έχω πάει σε αρκετές, πάντα η ωραιότερη, θα είναι η πρώτη εμπειρία στο #BROADWAY και το Τhe Phantom of the Opera. Θυμάμαι πως με το που ξεκίνησε η παράσταση, απλά άρχισα να δακρύζω, χωρίς λόγο! Θυμάμαι επίσης δίπλα δυο νεοϋορκέζες να με ρωτούν αν πράγματι πλήρωσα μόνο 60 δολάρια για το εισιτήριο. Και πράγματι είχα περάσει μία ώρα περιμένοντας στην ουρά στο Τimes square μόνο και μόνο για να εξασφαλίσω ένα καλό εισιτήριο. Εγώ απλά ακολούθησα την συμβουλή μιας #λόκαλ από την Μινεσότα που γνώρισα σε ένα μπαρ η οποία μου είχε πει: “όταν δεις ουρά στην Νέα Υόρκη stay in the linethere is definitely a reason these people are waitingand it’s gonna be worth it”. 

Εμπείρια, μια βουτιά στον Ειρηνικό Ωκεανό.

 Κόστα Ρίκα: Μanuel Αntonio Νational Park.

Το ωραιότερο ταξίδι σου μέχρι τώρα;

Όταν ταξίδεψα μόνη μου χωρίς κινητό στην άλλη άκρη του κόσμου και χωρίς να ξέρω κανέναν μέχρι την Κόστα Ρίκα. Κι αυτό γιατί έμαθα την φράσηPURA VIDA” και από τότε προσπαθώ να την εφαρμόσω στην καθημερινότητά μου. Άσε που από μικρή έκανα συλλογή με αυτοκόλλητα εθνικών ομάδων του #Μουντιάλ και φυσικά ξεχώριζα τη σημαία της Κόστα Ρίκα. Εντυπωσιάστηκα από τη φύση της. Ζεστά νερά, μπλε αστακοί, ξωτικά πουλιά, κροκόδειλοι, πίθηκοι, τροπικά δάση και γελαστοί κάτοικοι. Τι άλλο θες…

Έχεις μετατρέψει το πακετάρισμα σε υψηλή τέχνη, ενώ το σακίδιο πλάτης σου έχει «φάει τα ψωμιά του»;

Υψηλή τέχνη; Ακούγεται αστείο, αλλά ναι. Ένα σακίδιο μαύρο #Salomon πάντως έχει σίγουρα ταλαιπωρηθεί. Έχω συγκεκριμένα ρούχα που παίρνω μαζί από μια ζακέτα για το αεροπλάνο, που δεν θα στεναχωρηθώ να χάσω, μέχρι τα πιο άνετα αθλητικά μου ρούχα. Δεν κουβαλώ πολλά. Εξάλλου το μότο μου είναι “οι βαλίτσες έρχονται γεμάτες στην επιστροφή”. Πιο πολύ έχω κάνει τέχνη τις δικαιολογίες που βρίσκω για να μην πληρώσω το υπέρβαρο ή το θέατρο που παίζω κάθε φορά που βγαίνει η βαλίτσα υπέρβαρη λέγοντας με ύφος: Really??? Greece is in poverty!!!!! Show some mercy to us!!! ή ακόμη καλύτερα “Στα αλήθεια πιστεύεις ότι η βαλίτσα μου είναι μεγάλη για carry on ή πως απλά σφήνωσε;!”.

Στην έκθεση της #Yayoi #Kusama, Festival of Life.

Οι πιο συναρπαστικές σου στιγμές έχουν συμβεί σε ταξίδια;

Το ταξίδι είναι συναρπαστικό από μόνο του. Κάθε στιγμή είναι ιδιαίτερη δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίζω κάποια, ωστόσο θα ξεχωρίσω ένα ταξίδι όταν είχα πάει Αμερική μία φορά και όπως ψώνιζα δέχτηκα ένα μήνυμα στο κινητό από την αδερφή μου που έλεγε το εξής: «Θεία, δεν ξέρω αν θα είμαι αγόρι ή κορίτσι αλλά σίγουρα θα θέλω δώρα…!». Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι πέρασα μία μέρα στα μαγαζιά αγοράζοντας ότι υπήρχε σε κίτρινο, μπεζ και απαλό πράσινο.

Με ποιον φανταστικό σου ήρωα θα ήθελες να συνταξιδεύεις; Με την σκιά μου! Κι ας είναι για μένα ο γύρος του κόσμου σε ογδόντα χρόνια!

Θυμάσαι σε πόσα αεροδρόμια έχεις βρεθεί; και ποιο ήταν το ωραιότερο και πιο το πιο άθλιο;

Το χειρότερο, ήταν στο αεροδρόμιο του Bergamo. Όταν έφτασα συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχουν καθίσματα και κατέληξα να κάθομαι στο πάτωμα του αεροδρομίου περιμένοντας την πτήση μου. Ομορφότερο αεροδρόμιο είναι το #Ελευθέριος #Βενιζέλος, γιατί πέρα του ότι είναι από τα καλύτερα παγκοσμίως, είσαι σπίτι σου!!

Graceland, η pink Cadillac του Elvis Presley.

Σε ενοχλεί όταν αποκαλούν τα ταξίδια σου «διακοπές». Είναι κάτι παραπάνω από διακοπές…

Δεν με ενοχλεί, ο καθένας ας λέει ότι θέλει… Διακοπές κάνω το καλοκαίρι με μπάνια στη Ψανή και με έξοδο το βράδυ στο λιμάνι. Τα ταξίδια για μένα είναι ολόκληρη φιλοσοφία. Είναι ένα μικρόβιο που το απόκτησα μικρή. Θυμάμαι έντονα μια σκηνή. Ήμουν στην πρώτη δημοτικού και η μητέρα μου μου αφήνει στο κρεβάτι μια παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια γεωγραφίας στα αγγλικά και μου λέει:  “άνθρωπος που δεν ξέρει γεωγραφία είναι άχρηστος”.  Ήταν η στιγμή που άφησα στην άκρη την Barbie και τον Ken κι άρχισα να διαβάζω. Λίγα χρόνια μετά, στην έκτη δημοτικού, είχα πλέον σημειώσει με γραμμές τα ταξίδια μου από πού θα πάω και μέχρι πού θα φτάσω καθώς και τι θέλω να δω.

Είσαι πάντα χαρούμενη όταν είσαι εκτός του «comfort zone» σου;

Για μένα είναι ακριβώς το αντίστροφο, #comfort #zone είναι τα ταξίδια. Δεν νιώθω φόβο αλλά οι φίλοι μου ανησυχούν με την έλλειψη αίσθησης κινδύνου που έχω όταν ταξιδεύω.

Ξένοιαστα, στην Βόρεια Κορσική.

Σαρδηνία: Bosa, το πρώτο και το πιο όμορφο χωριό έξω από το Αlghero.

Είσαι 100% σίγουρη ότι θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου ταξιδεύοντας;

Ίσως. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσπαθώ να ταξιδεύω όσο μπορώ, ακόμα και αν έχω παιδιά. Θα προσπαθήσω να τους μεταφέρω το μικρόβιό μου και να κάνω ταξίδια μαζί τους όπως ήδη κάνω με την αγαπημένη μου ανιψιά.

Με ποιον φανταστικό σου ήρωα θα ήθελες να συνταξιδεύεις;

Με την σκιά μου! Κι ας είναι για μένα ο γύρος του κόσμου σε ογδόντα χρόνια!

Unce upon a time… στις γειτονιές της Βαρκελώνης.

Σχετικά άρθρα